بررسـی مقاومـت ارقـام گنـدم به شتـه ی برگ یـولاف،rhopalosiphum padi (hem.: aphididae).

شته ی برگ یولاف، rhopalosiphum padi (l.)، گونه ا ی چندخوار با انتشار کم و بیش جهانی است که یکی از آفات مهم گندم و عامل اصلی انتقال ویروس کوتولگی زرد جو می باشد. در این تحقیق امکان وجود مقاومت در شش رقم گندم متداول در استان فارس شامل چمران، داراب 2، شیراز، قدس، مرودشت و نیک نژاد در مرحله ی رشدی 2 تا 3 برگی گندم در شرایط گلخانه ای و در دمای 5 ± 24 درجه ی سیلسیوس، رطوبت نسبی 5 ± 65 درصد و تحت نور طبیعی از طریق بررسی آنتی زنوز، آنتی بیوز و تحمل در قالب طرح کاملاً تصادفی مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج حاصل از تجزیه ی واریانس داده ها در آزمایشات آنتی زنوز نشان داد که از نظر تعداد شته های جلب شده روی ارقام مختلف اختلاف معنی داری وجود دارد(01/0 > p). بر این اساس بیشترین و کمترین جلب تعداد شته ی کامل به ترتیب مربوط به رقم شیراز (71/0 ± 21) و داراب 2 (51/0 ± 6/11) بود. در آزمایشات آنتی بیوز از نظر تعداد نتاج تولید شده به ازای هر حشره ی ماده نیز بین ارقام مورد بررسی تفاوت های معنی داری مشاهده گردید (01/0 > p) و مقدار متوسط آن روی ارقام نیک نژاد، شیراز، قدس، مرودشت، چمران و داراب 2 به ترتیب 05/62، 84/55، 89/49، 63/47، 76/42 و 65/40 پوره بود. نتایج حاصل از آزمایش تحمل، نشان داد که ارقام داراب 2 و چمران با کمترین نرخ خسارت (33/1) بالاترین حد تحمل و ارقام نیک نژاد و شیراز با بیشترین نرخ خسارت (67/3 و 00/3) پایین ترین حد تحمل را داشتند. نتیجه ی این تحقیق نشان داد که در مرحله ی رشدی 2 تا 3 برگی گندم از بین شش رقم گندم مورد مطالعه ارقام نیک نژاد و شیراز نسبت به شته ی برگ یولاف حساس، ارقام قدس و مرودشت نیمه مقاوم، و ارقام چمران و داراب 2 مقاوم می باشند.